fotodagboek week 47-2013

Week 47-2013

19-11

EINDELIJK! Eindelijk een wekker gevonden die ik ook begrijp kwa knopjes. Geen gedoe meer met al die ingewikkelde instellingen op de wekkerradio van dag/tijd/uur/minuut/datum/alarm1/alarm2 en weet ik wat al niet meer. Deze heeft maar 3 knopjes: eentje voor de wektijd in te stellen, eentje voor de gewone tijd in te stellen en bovenop eentje of de wekker wel of niet af moet lopen. Zie je trouwens hoe vroeg ik naar m'n werk moest??

21-11

Weer een roodharige vandaag! Leuk! Ze heet Julia.

Zie verder bij: roodharige Julia

22-11

Een inspirerende foto avond en een afspraak die werd afgezegd wegens ziekte zorgde ervoor dat ik een vrije middag had. Met de groothoek en macro naar Warnsborn.

Mijn zoon is geboren op 15-2-1986. Het was zo'n 20 graden onder nul. Ik denk dat hij daar deze 'tik' van heeft overgehouden. Dit schrijft hij op zijn blog, (In het Engels omdat er inmiddels zoveel internationale vrienden/vriendinnen mee kijken en mee lezen):

18.11.2013 – The nights are freezing and a pee has to be done quickly. Very quickly. I can’t deny that it’s cold, but instead of fleeing I’m going to fight. I get myself ready in 03.00 in the morning and take my camera outside. It is time for some night photos. My tent and bike are covered in ice while the moon is at its brightest. The sound of the sea is lovely and I see people working at the oil platforms in the horizon. There are always people somewhere. My camera is doing its job while I practice some boxing. How else do I keep myself warm? But after seeing the first picture I remember. I remember whenever I see a snowy- or icy scenery I get a little warm from the inside.

En daarbij heeft hij deze foto gezet:

Natuurlijk mis ik hem (vooral morgen natuurlijk) en zal ik blij zijn als hij weer terug is maar wat hij doet is toch wel een hele prestatie, iets waar hij zijn hele leven op terug kan kijken, zijn kinderen en kleinkinderen misschien over zal vertellen. Hij heeft er ongetwijfeld heel veel van geleerd. Ik ben trots op hem. En wat zou het als hij het toch te koud gaat vinden de komende maanden in Scandinavië of als zijn fiets het begeeft en zegt: "Mam heb je geld voor een ticket, ik kom naar huis...?" Dan zal ik zeggen: "Hoeveel heb je nodig om thuis te komen... of zal ik je komen halen?"

Proost ! Ik neem er vast eentje op mijn verjaardag morgen, onderwijl luisterend naar Chris de Burgh. Leuk hoor dat Spotify wat ik sinds kort heb. Zelfs de nieuwe cd van Marco Borsato stond er op vandaag.

23-11

Rustig verjaardagje gehad. Rosanna pakt mijn cadeautje uit.

Skypen met Mathieu vanuit Letland (Riga), zo is hij er toch een beetje bij.

Home	Gastenboek	Roodbootje	Alle andere weken	Linke boel
Roodharigen	Pieterpad	Op straat	Filmpjes	Bemmel en omstreken

Week 47-2013 19-11 EINDELIJK! Eindelijk een wekker gevonden die ik ook begrijp kwa knopjes. Geen gedoe meer met al die ingewikkelde instellingen op de wekkerradio van dag/tijd/uur/minuut/datum/alarm1/alarm2 en weet ik wat al niet meer. Deze heeft maar 3 knopjes: eentje voor de wektijd in te stellen, eentje voor de gewone tijd in te stellen en bovenop eentje of de wekker wel of niet af moet lopen. Zie je trouwens hoe vroeg ik naar m'n werk moest?? 21-11 Weer een roodharige vandaag! Leuk! Ze heet Julia. Zie verder bij: roodharige Julia 22-11 Een inspirerende foto avond en een afspraak die werd afgezegd wegens ziekte zorgde ervoor dat ik een vrije middag had. Met de groothoek en macro naar Warnsborn. Mijn zoon is geboren op 15-2-1986. Het was zo'n 20 graden onder nul. Ik denk dat hij daar deze 'tik' van heeft overgehouden. Dit schrijft hij op zijn blog, (In het Engels omdat er inmiddels zoveel internationale vrienden/vriendinnen mee kijken en mee lezen): 18.11.2013 – The nights are freezing and a pee has to be done quickly. Very quickly. I can’t deny that it’s cold, but instead of fleeing I’m going to fight. I get myself ready in 03.00 in the morning and take my camera outside. It is time for some night photos. My tent and bike are covered in ice while the moon is at its brightest. The sound of the sea is lovely and I see people working at the oil platforms in the horizon. There are always people somewhere. My camera is doing its job while I practice some boxing. How else do I keep myself warm? But after seeing the first picture I remember. I remember whenever I see a snowy- or icy scenery I get a little warm from the inside. En daarbij heeft hij deze foto gezet: © Mathieu de Ruiter Natuurlijk mis ik hem (vooral morgen natuurlijk) en zal ik blij zijn als hij weer terug is maar wat hij doet is toch wel een hele prestatie, iets waar hij zijn hele leven op terug kan kijken, zijn kinderen en kleinkinderen misschien over zal vertellen. Hij heeft er ongetwijfeld heel veel van geleerd. Ik ben trots op hem. En wat zou het als hij het toch te koud gaat vinden de komende maanden in Scandinavië of als zijn fiets het begeeft en zegt: "Mam heb je geld voor een ticket, ik kom naar huis...?" Dan zal ik zeggen: "Hoeveel heb je nodig om thuis te komen... of zal ik je komen halen?" Proost ! Ik neem er vast eentje op mijn verjaardag morgen, onderwijl luisterend naar Chris de Burgh. Leuk hoor dat Spotify wat ik sinds kort heb. Zelfs de nieuwe cd van Marco Borsato stond er op vandaag. 23-11 Rustig verjaardagje gehad. Rosanna pakt mijn cadeautje uit. Skypen met Mathieu vanuit Letland (Riga), zo is hij er toch een beetje bij.